Ιστορία της Πλατωνικής Ακαδημίας

Στην μονογραφία αυτή αναλαμβάνουμε το εγχείρημα να παρουσιάσουμε την ιστορική εξέλιξη της Πλατωνικής Ακαδημίας από την ίδρυσή της το 387 π.Χ. έως την αναστολή ή την παύση των λειτουργιών της το 529 μ.Χ. Πρόκειται για μία Σχολή η οποία άλλαξε τον ρουν όχι μόνο τής πνευματικότητας, αλλά της ίδιας της ιστορίας, προβάλλουσα ένα απαράμιλλο παράδειγμα ακαδημαϊκότητας. Κορυφαίες προσωπικότητες συνεκρότησαν τον ιστό τής περιπέτειάς της, από τον Πλάτωνα έως και τον Δαμάσκιο, και μάλιστα υπό όρους σύνθεσης και με βάση την ακόλουθη αυτοδέσμευση: ένα φιλοσοφικό ζήτημα δεν μπορεί να εξαντληθεί με όρους απλής μονοσημαντότητας, καθότι ο ακρωτηριασμός του ή τουλάχιστον η υπαγωγή του σε σχετικισμούς θα είναι τα αναπόφευκτα προϊόντα. Συγχρόνως όμως, η εξέλιξη της πνευματικότητας αυτής δεν μπορεί να προσεγγισθεί ανεξάρτητα από τα συγκείμενα ιστορικά δρώμενα, ενώ επιπλέον αναλαμβάνουμε και το εγχείρημα να προβούμε σε πολιτικές αναγνώσεις των ερευνητικών επιδόσεων. Την παραλληλότητα αυτή θεωρούμε ως αναγκαία, καθότι ο άξονας της έρευνάς μας εκινείτο με βάση το πώς η πνευματικότητα θα εκφρασθεί ως θεσμική συλλογικότητα και το πώς αυτή η δεύτερη θα τροφοδοτήσει τους πνευματικούς αγώνες. Το πόνημά μας κατανέμεται σε δύο μέρη, τα οποία περιλαμβάνουν επιμέρους κεφάλαια. Τα κεφάλαια του πρώτου μέρους –το οποίο φέρει τον τίτλο: «Ο Πλάτων και η πορεία προς το Εν και την Αόριστον Δυάδα»– είναι τα ακόλουθα: Α] «Η ίδρυση της Ακαδημίας και οι συστηματικές απαρχές των αφηγήσεων». Β] «Ο εννοιολογικός κόσμος και οι ρασιοναλιστικές τροφοδοτήσεις του προς το συλλογικό πράττειν». Γ] «Ο χώρος ως έμπνευση και ως διαμορφωτής προσωπικών και συλλογικών γεγονότων». Δ] «Όρος συγκρότησης μίας συστηματικής επιστημολογίας». Ε] «Η δημοκρατική μετοίκηση των Πυθαγορείων Σχολών στην Αθήνα». Τα κεφάλαια του δεύτερου μέρους –το οποίο φέρει τον τίτλο: «Η Ακαδημία περιοδολογεί στον ιστορικό χρόνο και χώρο»– είναι τα ακόλουθα: Α] «Οι διάδοχοι της Αρχαίας Ακαδημίας». Β] «Μέση και Νέα Ακαδημία». Γ] «Νεοπλατωνισμός – Η ιστορία συναντά εκ νέου τον Πλάτωνα».